resimlerini kestim ezdim bu gece hançerle

bir kere değil kaç kere bıraktın elimi
yıkıp geçtin en zifiri geceyi,beni
çığlık atıp dünyaya haykırasım var
bir de karşına geçip yüzüne tüküresim

hayallerin yıkılması bir yana
kalbimde açtın büyük bir kor yara
sızlaması mühüm değil de ağlaması yakar beni
yağmurlu günlerde güneşi göremediğim gibi

resimlerini kestim ezdim bu gece hançerle
isyan ettim artık bu zehir gecede
yüreğim enkazda kalır gibi can çeker
ama uzun sürmez birgün acılar da diner

gidip iyi yaptın geleceğimi kurtardın
sensiz yaşamayıda alıştırdın
şiirlerimi de kendine yazdırdın
helal olsun sen nasıl bir insansın

bundan sonra sadece bedduamsın
görürsem selam vermem alınmayasın
kalbimin kırıkları bundan sonra seninle
hayalimin gazabı bu defa hayallerinde

ben senin resimlerini kesmedim çünkü kıyamadım,hala saklıyorum hala kalbimde adın