seni anlatan tek br iyi sö dökülmedi sayfalara

yine sığınacak limanım olmadığından,
aldım kalemimi elime..
satır satır yazıyorum
yalnızlığımı..
her yanım senle dolu..
herşey seni hatırlatıyor..
daha önceki ayrılıklarımızdan alışkın bu kalem,
yalnızlıktan doğan acılara,sitemlere..
o bile yadırgamıyor artık seni..
alıştı çektirdiklerine..
dertleşiyoruz sanki yazarken..
teselli buluyorum onda..
ama bu sefer farklı..
seni anlatan tek bir iyi söz dökülmedi sayfalara..
o da anladı bu aşkın bittiğini..
geri dönüşü olmadığını..
yazık olduğunu..